جهان باغی است که گردشگر آن، شریعت است. و شریعت، پادشاهی است که پیروی‌اش واجب است. و پیروی، روشی است که حکمران، بدان استوار گردد. و حکمران، چوپانی است که سپاهیان، او را کمک کنند. و سپاهیان، یاورانی‌اند که ثروت، آنان را اداره کند. و ثروت، روزی است که مردمان، آن را گرد آورند. و مردمان، توده‌هائی هستند که عدالت آن‌ها را به بندگی بکشاند. و عدالت، بنیانی است که جهان بدان استوار گردد.
قلم چی
سلام
خوبی ؟
جالبه ؟! کمی بیشتر به وبلاگ برسی حتما طرفدار بیشتری پیدا می کنی.!
به من هم یه سری بزن. خوشحال میشم.
بای