تلنگری الکی
در کوچه و خیابان گاه پسر هایی(و امروزه گاه دخترهایی!!) را میبینیم که کلماتی جانانه! یا غیر آن را نثار دختران(شاید پسران!) عابر میکنند.(خودمان هم چندان معصوم نیستیم!!). بارها مجلات جوان پسند و همایش های جوان پسندتر! از چرایی این موضوع سخن گفته اند و این عمل قبیح! را نکوهش کرده اند. باید گفت این اتفاق را نمیتوان به شرقیها چسباند(که حالم از این حرفها -که هرچه داریم خوب یا بد، مختص ما شرقیهاست- به هم میخورد!) و در همه ی کشورها و قوم ها در گذشته و آینده این محاوره های زهر دار رواج داشته و خواهد داشت.
چه پسرهایی که به خاطر همین متلک ها، نفرین دختران را به جان خریدند و باز هم خریدار نفرین های جدید هستند! بگذریم که برخی دختران متلک را به عنوان یک بازی میدانند و ظرفیتشان آنقدر زیاد است که این حرف های پوچ را هیچ هم حساب نمیکنند اما دخترکان مظلوم و معصومی که با هر کلام و رفتاری تحت تاثیر قرار میگیرند گناهشان چیست!؟
دختری میگفت هروقت پسری از کنارم رد میشود و کلمه ای نثارم نمیکند به جان او و خانواده اش دعا میکنم!! واقعا چه کرده ایم با این دخترکان که اینگونه باید دعاگوی ما شوند!؟
اگر نمیتوانیم جلوی زبان بلندمان را بگیریم حداقل از ادب دور نشویم و خود را جای آنها بگذاریم! انسان بودن کار سختی نیست دوست من!
قلم چی
